САЛАУАТ ЙЫРЫ

Төштәремә йыш керәһең,
Йәшлегемде байҡайым;
Иҫтәремә төшөр әле,
Еҙ ҡурайым тартайым.

Ҡушымта.
Еҙ ҡурайҡай, әйтсе миңә,
Ҡайҙа минең Йәмиләм?
Еҙ ҡурайҡай, һөйлә әле,
Нишләй икән бер генәм.

Йәмиләкәй, юлдарыңа,
Күҙ йәштәрең түгелмәҫ;
Һин үҫтергән гөлдәреңә
Сит-яттар бит үрелмәҫ.

Өҙөлөп тә һағындым шул
Тыуған илем яҡтарын.
Йүгереп тә ҡайтыр инем –
Бығаулы аяҡтарым.

Шыуышып та ҡайтыр инем –
Йыраҡ шул араларым;
Тура баҫып атлар инем –
Уңалмай яраларым.

ИЛҺАМЛАНЫП ЙЫРЛАЙБЫҘ

Әсе-сөсөһөн донъяның
Башыбыҙҙан уҙғарҙыҡ.
Күңелебеҙ ташып торһа,
Илһамланып йырланыҡ.

Ҡушымта.
Их, йырлайбыҙ сәхнәләрҙә
Йөрәктәрҙе яндырып;
Дуҫтар менән бергәләшеп,
Бар таңдарын ҡалдырып.
Илһамланып, дуҫтар, һеҙгә
Йәшәү дәрте һибәбеҙ;
Сәхнәләрҙә йыр-моң аша
Илһам көсөн бирәбеҙ.

Юҡҡа ғына, “илһамлылар”, –
Тамашасы тимәйҙер; 
“Илһам” тигән исемде лә
Бушҡа ғына бирмәйҙер.

Шундай моңло башҡорт көйө
Үҙәктәргә үтә бит.
Илһамдарҙың моңло йыры
Барын әсир итә бит.